Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και βαθύτατη συγκίνηση πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση που διοργάνωσε στο χωριό ο Σύλλογος Γυναικών Λεσινίτσας «Η Παναγία», στις 3 Μαΐου 2025 τιμώντας την ιστορία, την παράδοση και την πνευματική παρακαταθήκη του χωριού μας.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με τη Θεία Λειτουργία, από τον πατέρα Νικοδήμο Καρκασίνα στον ιστορικό ναό της Παναγίας της Άνω Λεσινίτσας. Ακολούθησαν τα επίσημα εγκαίνια της νέας πλατείας της Παναγίας που αποτελεί πλέον έναν καλαίσθητο και φιλόξενο χώρο.

Η εκδήλωση συνεχίστηκε με παραδοσιακούς χορούς από τις γυναίκες του συλλόγου, οι οποίες εμφανίστηκαν με παραδοσιακές φορεσιές, αναδεικνύοντας την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής. Οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα μοναδικό θέαμα γεμάτο χρώμα, μουσική και περηφάνια. Η μουσική επένδυση της ημέρας έγινε από την ορχήστρα με τον Θανάση Πάσχο και τον Παντελή Γκιόκα, οι οποίοι κράτησαν το κέφι αμείωτο.

Ακολούθησε κοινό γεύμα με τοπικές γεύσεις, όπου η φιλοξενία των Λεσινιτσιωτών απέδειξε για ακόμη μια φορά τη γενναιοδωρία που τους διακρίνει.

Συνέντευξη στο συνεργείο της εκπομπής «60 λεπτά με τους Έλληνες» του Χριστάκη Τζια έδωσαν ο Κοινοτάρχης της Άνω Λεσινίτσας Γιάννης Μαστακούλης καθώς και η Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Σοφία Παπαγιάννη, τονίζοντας τα προβλήματα αλλά και τις μελλοντικές προοπτικές της Λεσινίτσας.


Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης επίσης εκφωνήθηκαν λόγοι αφιερωμένοι στην ιστορία της Λεσινίτσας και της εκκλησίας της Παναγίας, αναδεικνύοντας τη βαθιά σχέση των κατοίκων με την πίστη, την παράδοση και τον τόπο τους.


Όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά:
«Η Παναγία της Άνω Λεσινίτσας είναι από τους αρχαιότερους ναούς του χωριού. Ανακαινίστηκε το 1684, το 1864 και ξανά το 1937, μετά την πυρκαγιά του 1934!. Αποτελούσε πάντα σημείο αναφοράς!
Στο ιστορικό χαγιάτι του ναού συνεδρίαζαν τα πολεμικά συμβούλια των οπλαρχηγών και προεστών για την αντιμετώπιση των επιδρομέων. Οι ανυπότακτοι Λεσινιτσιώτες αντιστάθηκαν σθεναρά – το ασκέρι του Τούρκου δεν κατάφερε να τους υποτάξει. Δεν γράφουμε ιστορία· έχουμε ιστορία, πολιτισμό και κληρονομιά.
Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι πρόγονοί μας στάθηκαν στην πρώτη γραμμή. Το ίδιο και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο – 25 σπουδαστές άφησαν τις σχολές τους και πολέμησαν. Το πρόχειρο παρτιζάνικο νοσοκομείο που στήθηκε στο χωριό μας ήταν βάλσαμο για τους τραυματίες και σύμβολο αλληλεγγύης. Πρώτη στα γράμματα, πρώτη και στα άρματα — αυτή είναι η Λεσινίτσα των γραμμάτων και των θαυμάτων.
«Μάθετε, παιδιά μου, γράμματα… να γίνετε καλοί δάσκαλοι!» μας συμβούλευαν οι παλαιότεροι. «Κρατά παιδί μου, κρατά την ντοπιολαλιά!» Εδώ, στη Λεσινίτσα, ακόμη κελαηδούν τα αηδόνια και λαλούν τα πουλιά. Είναι καθήκον μας να μεταλαμπαδεύσουμε αυτή την κληρονομιά στις επόμενες γενιές — οι πολυταξιδεμένοι συγχωριανοί και φίλοι του χωριού μας το ξέρουν καλά.
Στον χώρο αυτό αντηχούσαν οι φωνές 200 παιδιών — 200 δάσκαλοι, γιατροί, επιστήμονες έχουν σκορπιστεί σε κάθε γωνιά της γης. Είμαστε εδώ για να τους τιμήσουμε. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε.
Αφιερώνουμε την εκδήλωση στους προγόνους μας, στους γονείς μας, στους ακλάφτους και αδιάβαστους συντοπίτες μας στους αιθέρες της οικουμένης, αποτίουμε φόρο τιμής για τον ηρωισμό τους. Η αξιοπρέπεια και η ελπίδα χορεύουν σφιχτά – σιωπηλά στους ρυθμούς της αισιοδοξίας. Αγωνιζόμαστε όλοι μαζί. Η αγάπη για το χωριό μας είναι στάση ζωής. Είμαστε περήφανοι για τις ρίζες μας. Αυτή είναι η κληρονομιά μας!»
Με αυτά τα λόγια έκλεισε η εκδήλωση, μεταφέροντας το ισχυρό μήνυμα ενότητας, σεβασμού στην παράδοση και αγάπης για τον τόπο μας.
Ελευθερία Μικέλη