Λέγεται ότι εκείνο, τελικά που σφραγίζει τη ζωή μας δεν είναι μόνο η παιδεία και οι επιλογές μας αλλά και οι σχέσεις μας με τους ανθρώπους, τα συναισθήματα, οι εμπειρίες που αποκομίζουμε από τις αλληλεπιδράσεις αναμεταξύ μας. Έτσι, μέσα από τις συλλογικές δράσεις της ομάδας μας αναδεικνύεται το πνεύμα των αξιών, της συνεργασίας, της προσφοράς, στις οποίες λαχταρούμε να χτίσουν τη ζωή τους τα παιδιά μας, οι αυριανοί πολίτες του τόπου μας.
Η εκδρομή που διοργάνωσε η ομάδα μας τον περασμένο Αύγουστο στη Λεσινίτσα (δείτε εδώ το σχετικό άρθρο), αποδείχτηκε μια συναρπαστική εμπειρία για τα ίδια τα παιδιά, καθώς αυτά αποτύπωσαν σε ένα φύλλο χαρτί τις αναμνήσεις από εκείνη την ημέρα. Μας απέστειλαν στη συνέχεια αυτό το αναπάντεχο δώρο, τις εκθέσεις με τις εμπειρίες τους από τον πολιτιστικό περίπατο.
Οι μαθητές και οι συνοδοί τους γέμισαν την ψυχή τους με όμορφες εικόνες από ένα τόπο με αμέτρητα φυσικά κάλλη και διεύρυναν τις γνώσεις τους από την ξενάγηση τους σε χώρους μεγάλης ιστορικής, αρχαιολογικής και γεωφυσικής σημασίας.
Έμαθαν τους θρύλους του τόπου και συνάντησαν σημαντικά πρόσωπα όπως ο Νίκος Κατσαλίδας. Επίσης, αξέχαστη τους έμεινε και η Λεσινιτσιώτικη φιλοξενία, τα επιτεύγματα των ανθρώπων μέσα στη μακρόχρονη πορεία του πολιτισμού που κατάφεραν με αβίαστο τρόπο να καλλιεργήσουν την κοινωνικότητα τους.
Μαζί με τα παιδιά γίναμε και εμείς, οι μεγάλοι, πιο πλούσιοι συναισθηματικά και ψυχικά.
Γελάσαμε με την καρδιά μας με τα πειράγματα τους, συγκινηθήκαμε με τις υπέροχες ερμηνείες τους, τραγουδήσαμε και χορέψαμε μαζί τους, χαρήκαμε την αστείρευτη νιότη τους, θυμηθήκαμε τα δικά μας παιδικά χρόνια και μοιραστήκαμε μαζί τους αξέχαστες δικές μας εμπειρίες.
Η επιθυμία των παιδιών και η δικιά μας δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την θετική πρόθεση και την αμέριστη βοήθεια από τον Δήμαρχο Φοινικαίων Ρωμαίο Τσάκουλη, τον Διευθυντή Παιδείας Ζήσο Λούτση και την δασκάλα Δήμητρα Βόντα.
Αγαπημένα μας παιδιά, σας ευχαριστούμε θερμά! Να είναι η ζωή σας δημιουργική, πάντα γεμάτη με όμορφες εκδρομές και κάθε χαρά!
Ευδοξία Κυριαζή
Οδυσσέας Σέκκας
Παραθέτουμε παρακάτω τις φωτογραφίες όλων των εκθέσεων που μας έστειλαν τα παιδιά καθώς και το κείμενό τους.
Μία αξέχαστη εκδρομή – Χριστιάνα Γιαννοπούλου
Πέρασαν κάποιες μέρες μετά από την επίσκεψή μου στο χωριό Λεσινίτσα. Σκοπός μας ήταν να συμμετέχουμε στην εκδήλωση που οργάνωσε η ομάδα της Λεσινίτσας και να ερμηνεύσουμε το τραγούδι «Ξενιτεμένο μου πουλί» αλλά και να κάνουμε μια αξέχαστη διαδρομή.
Συναντηθήκαμε όλοι μαζί το πρωί στη λίμνη της Κάτω Λεσινίτσας. Εκεί γνωριστήκαμε και βγάλαμε κάποιες φωτογραφίες. Έπειτα συνεχίσαμε περπατώντας μέχρι μια παλιά γέφυρα που ήταν φτιαγμένη από πέτρα, μας διηγήθηκαν το θρύλο του «λευκού αλόγου», που μας εντυπωσίασε αρκετά.
Συνεχίσαμε προς τον Υδροηλεκτρικό σταθμό, είδαμε έναν μικρό καταρράκτη όπου τα καθαρά και κρυστάλλινα νερά του έπεφταν από το βουνό ανάμεσα στα βράχια. Η φύση ήταν μαγευτική γεμάτη πράσινα δέντρα και φυτά.
Προχωρήσαμε στο εκκλησάκι του Αγίου Χαράλαμπου και έπειτα από λίγο δρόμο φτάσαμε στο μοναστήρι του Αγίου Αθανασίου, όπου στους τοίχους ήταν ζωγραφισμένες αγιογραφίες. Καθίσαμε λίγο για να ξεκουραστούμε και η ομάδα της Λεσινίτσα μας είχε ετοιμάσει διάφορα φαγητά ήταν πολύ ευγενικό εκ μέρους τους.
Μετά συνεχίσαμε τη διαδρομή (μας) προς την άνω Λεσινίτσα, φτάσαμε στον Άγιο Γεώργιο, όπου μας είχαν μια έκπληξη, γνωρίσαμε από κοντά τον συγγραφέα Νίκο Κατσαλίδα, όπου απαγγείλαμε μερικά από τα ποιήματά του. Κατεβαίνοντας από την εκκλησία καθίσαμε λίγο στο πετρογέφυρο της Άνω Λεσινίτσα και ήπιαμε νερό από το πηγάδι. Ακούγοντας το γάργαρο νερό που κυλούσε, τα πουλιά που κελαηδούσαν και τον δροσερό αέρα που περνούσε ανάμεσα από τα δέντρα καταφέραμε να ανεβούμε στο μαγαζί που θα γινόταν η εκδήλωση.
Ντυθήκαμε με τις παραδοσιακές στολές μας, τραγουδήσαμε και χορέψαμε όλοι μαζί. Μας υποδέχτηκαν με υπέροχο φαγητό. Στο τέλος μας έδωσαν αναμνηστικά δώρα. Ήταν πολύ φιλόξενοι και έχω ένα μπράβο γιατί αυτή η ομάδα είναι το μέλλον του τόπου μας, το ενδιαφέρον για τον τόπο μας δίνει ελπίδες πως κάποτε τα χωριά μας δεν θα σβήσουν. Εν τέλει ήταν μια ωραία εμπειρία που θα ήθελα να ξαναζήσω.
Εκδρομή στην Λεσινίτσα – Μαρία Γκέκα
12.8.2023 μέρα Σάββατο πήγαμε εκδρομή στην Λεσινίτσα με τη δασκάλα, τους γονείς και τους συντρόφους.
Τα παιδιά και τα κορίτσια του χωριού της Λεσινίτσας ήταν πολύ αγαπητά και καλοδεχούμενα. Αυτά μας έδειξαν πολύ όμορφα μέρη και με διαφορετική ιστορία. Μια από αυτές τις ιστορίες ήταν η ιστορία της γέφυρας με το άσπρο άλογο. Σε ένα μαγαζί του χωριού δώσαμε ένα πρόγραμμα με παραδοσιακές στολές. Ήταν μια όμορφη μέρα και αξέχαστη.
Ευχαριστούμε τα παιδιά και τα κορίτσια του χωριού της Λεσινίτσας για την πρόσκληση.
Πολιτιστικός περίπατος Λεσινίτσας – Αγγελική Θωμά
Το Σάββατο 12 Αυγούστου 2023 πραγματοποιήθηκε στα Ριζά της Β. Ηπείρου και πιο συγκεκριμένα στην καταπράσινη Λεσινίτσα, ένας πολιτιστικός περίπατος.
Μια εβδομάδα πριν μας ενημέρωσαν ότι έχουμε την τιμή να είμαστε καλεσμένοι, εμείς το σχολείο Ντερμισιού σε έναν τέτοιο περίπατο. Οι πρόβες εντατικές και εν τέλει αφού δώσαμε μεγάλη προσπάθεια καταφέραμε να τραγουδήσουμε ένα τέτοιο φημισμένο τραγούδι του τόπου μας.
Πρωί Σαββάτου λοιπόν, ξεκινήσαμε για την κάτω Λεσινίτσα. Η διαδρομή υπέροχη, βλέποντας το απέραντο πράσινο να αυξάνεται όσο πλησιάζουμε! Η πρώτη στάση πραγματοποιήθηκε στη λίμνη της κάτω Λεσινίτσας, εκεί γνωρίσαμε και τον ξεναγό μας τον κ. Οδυσσέα Σέκκα όπως και τα υπόλοιπα μέλη του χωριού τους. Εκεί τραβήχτηκαν και κάποιες αναμνηστικές φωτογραφίες.
Η επόμενη στάση μας ήταν το γεφύρι της κάτω Λεσινίτσας καθώς και η πέτρινη καμάρα του. Εκεί ακούσαμε και ένα θρύλο για το κατάλευκο άλογο που βρισκόταν πάνω στο γεφύρι. Στη συνέχεια προχωρήσαμε στη Μονή Αγίου Χαραλάμπου και Αγίου Αθανασίου με τις απερίγραπτες αγιογραφίες τους.
Τελευταία μας στάση ο Άγιος Γεώργιος στον οποίο μια έκπληξη μας περίμενε… Βεβαίως δεν ήταν άλλη από τον μεγάλο ποιητή Νίκο Κατσαλίδα ο οποίος μας αφηγήθηκε διάφορα πράγματα για την Λεσινίτσα καθώς κάποιοι μαθητές του σχολείου μας απάγγειλαν κάποια από τα ποιήματά του με θέμα την ξενιτιά.
Ο περίπατος αυτός τελείωσε ωραία καθώς ένα τελευταίο πράγμα έπρεπε να γίνει μόνο… Φυσικά δεν είναι άλλο από το τραγούδι «Ξενιτεμένο μου πουλί», το οποίο το τραγουδήσαμε μπροστά σε όλους τους παρευρισκόμενους και μπορώ να πω με σιγουριά ότι εκεί στο βάθος έβλεπα να πέφτουν δάκρυα από την συγκίνηση.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω πάρα πολύ τον κ. Οδυσσέα και όλη την ομάδα του, που μας έκανε να νιώσουμε τόσο οικεία! Μακάρι να υπάρξουν κι άλλοι περίπατοι σαν αυτόν!
Εκδρομή στην Λεσινίτσα – Σοφία Θωμά
Ξεκινήσαμε μια ηλιόλουστη μέρα με το σχολείο μου για την Λεσινίτσα. Στην αρχή φτάσαμε με το λεωφορείο μέχρι την λίμνη.
Εκεί μας περίμενε ο ξεναγός μας, ο κύριος Οδυσσέας.
Μας είπε μερικά πράγματα για την Λεσινίτσα και μετά μπήκαμε πάλι μέσα στο λεωφορείο.
Φτάσαμε, μετά σε μια γέφυρα, μας είπε και εκεί μερικά πράγματα και μετά αρχίσαμε το περπάτημα.
Είδαμε πολλά μοναστήρια και εκκλησίες, πολλά δέντρα, πολλές γέφυρες, πολλά πηγάδια και λίμνες, είδαμε και το σχολείο.
Στο τέλος μας έκαναν μια έκπληξη τον ποιητή Νίκο Κατσαλίδα.
Όταν φτάσαμε στο μαγαζί πήγαμε και βάλαμε τις παραδοσιακές στολές μας και μετά τραγουδήσαμε το τραγούδι «Ξενιτεμένο μου πουλί». Μετά αρχίσαμε να χορεύουμε 3(τρεις) παραδοσιακούς χορούς.
Στο τέλος μας έκαναν ένα δώρο μια πυξίδα.
Περάσαμε μια πολύ ωραία ημέρα!!!
Εκδρομή στην Λεσινίτσα – Αποστόλης Μέτσης
Ήταν Σάββατο 12 Αυγούστου, το πρωί, και ξεκινήσαμε για την Λεσινίτσα με το λεωφορείο με τους φίλους μου και με την δασκάλα.
Ο πρώτος σταθμός ήταν η λίμνη, ήταν ένα φανταστικό θέαμα. Η επόμενη στάση ήταν στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου υπήρχε κρύο νερό υπήρχε μια όμορφη γέφυρα και μια φανταστική θέα. Μετά ξεκινήσαμε με τα πόδια έως επάνω στο μοναστήρι που χτίστηκε το 1797. Ξεκινήσαμε πάλι με τα πόδια για την Άνω Λεσινίτσα, είδαμε και ένα άλλο μοναστήρι και κοντά του ήταν ένα μαγαζί, τραγουδήσαμε, χορέψαμε και περάσαμε ωραία.
Ευχαριστούμε για αυτή την όμορφη μέρα, περάσαμε υπέροχα.
Μονοήμερη εκδρομή στην Κάτω-Άνω Λεσινίτσα – Κωνσταντίνα Γιάννη
Πήγαμε μονοήμερη εκδρομή στη Λεσινίτσα στις 12.08.2023. Σάββατο πρωί μαζευτήκαμε όλοι στο κέντρο του χωριού μας (Ντερμίσι), η δασκάλα, οι μαθητές και οι γονείς. Ανεβήκαμε στο πούλμαν για να φτάσουμε στον προορισμό μας.
Μικροί μεγάλοι γέμισαν το πούλμαν με φωνές, τραγούδια και απαγγελίες. Ξαφνικά χωρίς να το καταλάβουμε φτάσαμε στην κάτω Λεσινίτσα. Εκεί μας περίμενε ο κύριος Οδυσσέας μαζί με την ομάδα του για να μας ξεναγήσει στα μέρη της Κάτω Λεσινίτσας.
Η πρώτη στάση ήταν στην τεχνητή λίμνη για την οποία μας εξήγησαν κάποια πράγματα. Μετά όπως ξεκινήσαμε τη διαδρομή μας, πήγαμε είδαμε τα μοναστήρια και εκκλησίες, μας εξήγησαν τις αξέχαστες ιστορίες τους.
Όταν ξεκινήσαμε για την Άνω Λεσινίτσα μας είπαν ότι θα συναντήσουμε τον ποιητή Νίκο Κατσαλίδα. Εμείς τον συναντήσαμε και του διαβάσαμε μερικά κείμενα που τα είχε γράψει ο ίδιος ο ποιητής.
Μετά πήγαμε σε ένα μαγαζί στο κέντρο της Άνω Λεσινίτσα, όπου εκεί απαγγείλαμε μερικά ποιήματα και τραγουδήσαμε το τραγούδι «Ξενιτεμένο μου πουλί» και χορέψαμε παραδοσιακούς χορούς με παραδοσιακή στολή.
Ήταν μια αξέχαστη και ωραία εμπειρία που άρεσε πάρα πολύ σε όλους μας. Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον κύριο Οδυσσέα και την ομάδα του για την ξενάγηση στον τόπο του, και τα αναμνηστικά δωράκια που χάρισε σε όλους μας.
Εκδρομή στην Λεσινίτσα – Ροάνα Μπίρο
Στη Λεσινίτσα πήγαμε μια ηλιόλουστη μέρα με τους μαθητές. Στη διαδρομή είδα πολύ ωραία τοπία, πολλά ψηλά βουνά και σπηλιές. Στο δρόμο τραγουδήσαμε πολλά ωραία τραγούδια.
Όταν φτάσαμε εκεί, μας περίμενε ο κύριος Οδυσσέας με κάποιους άλλους. Πίσω μας βρισκόταν και μια πολύ όμορφη λίμνη. Εκεί βγάλαμε φωτογραφίες. Περπατώντας για λίγα λεπτά φτάσαμε στην κάτω Λεσινίτσα.
Εκεί είδαμε το πρώτο γεφύρι, ήταν πολύ ωραίο. Μετά πήγαμε σε ένα μικρό εκκλησάκι και ανάψαμε ένα κερί. Περπατώντας για λίγη ώρα φτάσαμε στο μοναστήρι, όταν μπήκαμε μέσα ήταν γεμάτο εικόνες. Ο κύριος Οδυσσέας μας μίλησε για τους Αγίους και για τους μοναχούς.
Μετά από λίγο φτάσαμε στην πάνω Λεσινίτσα. Εκεί είδαμε και ένα άλλο γεφύρι. Μετά πήγαμε σε ένα μαγαζί, ξεκουραστήκαμε λίγο και μετά φορέσαμε τις παραδοσιακές στολές μας για να πούμε το τραγούδι. Μετά η Κωνσταντίνα, η Δήμητρα και η Αγγελική μας είπαν η καθεμία τους από ένα ποίημα και μετά είπαμε όλοι το «Ξενιτεμένο μου πουλί».
Όταν τελειώσαμε ο κύριος Οδυσσέας μας έδωσε από ένα δωράκι και μετά βγάλαμε τις στολές. Μετά μας έδωσαν να φάμε και να πιούμε, όταν τελειώσαμε φύγαμε με το λεωφορείο. Στην Λεσινίτσα πέρασα πολύ ωραία.
Αναμνήσεις από την Λεσινίτσα – Κωνσταντίνα Παππά
Το Σάββατο 12/8/2023 κάναμε ένα μακρινό περίπατο με το γκρουπ lesinitsa.gr που περπατήσαμε από την Κ. Λεσινίτσα μέχρι την Α. Λεσινίτσα. Η διαδρομή μας ξεκίνησε από το πέτρινο γεφύρι της Κάτω Λεσινίτσας που μάθαμε για την ιστορία του άσπρου αλόγου, έπειτα περάσαμε από τον μικρό καταρράκτη και τον Άγιο Χαράλαμπο το οποίο εκκλησάκι είναι σφηνωμένο επάνω σε ένα βράχο.
Αργότερα περάσαμε και από έναν Υδροηλεκτρικό Σταθμό που μπήκαμε και είδαμε τις μηχανές που είχε το κτίριο. Έπειτα περάσαμε από τη Μονή Γερμανού (Μοναστήρι Αγίου Αθανασίου). Επίσης περάσαμε και από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που εκεί συναντήσαμε και τον ποιητή Νίκο Κατσαλίδα.
Η φιλοξενία τους ήταν υπέροχη και πολύ φιλική. Μας έκαναν να νιώθουμε σαν το σπίτι μας. Η φύση ήταν πανέμορφη.
Αυτές οι αναμνήσεις θα μου μείνουν χαραγμένες στη μνήμη μου.
Σας ευχαριστώ για τις υπέροχες στιγμές.
Τι μου έκανε περισσότερο εντύπωση από την εκδρομή στην Κάτω-Άνω Λεσινίτσα – Σοφία Τσιάκουλη
Είναι μεγάλη μου χαρά που μας δόθηκε η ευκαιρία να παραβρεθεί το σχολείο μας σε αυτό τον όμορφο μικρό περίπατο. Η διαδρομή ήταν πολύ όμορφη και διασκεδαστική.
Η πρώτη μας στάση ήταν στη λίμνη, όπου εκεί γνωρίσαμε τον κύριο Οδυσσέα και την ομάδα του. Είδαμε δύο γέφυρες και ένα κτίριο που στα παλιά τα χρόνια είχε διάφορες ιδιότητες.
Έπειτα κάναμε τον περίπατο από την Κάτω Λεσινίτσα ως την Άνω Λεσινίτσα. Στην διαδρομή είδαμε 2 εκκλησάκια και ένα μοναστήρι.
Μόλις φτάσαμε στην Άνω Λεσινίτσα, εκεί μας περίμενε ο κύριος Νίκος Κατσαλίδας ένας βραβευμένος ποιητής. Έπειτα ανεβήκαμε στο μαγαζί του χωριού. Εκεί τραγουδήσαμε και χορέψαμε παραδοσιακούς χορούς.
Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση και δεν θα το ξεχάσω είναι τα μοναστήρια, η φιλοξενία τους, αλλά και ο τρόπος που αγαπούν τόσο πολύ τον τόπο τους.
Είναι ευχάριστο να βλέπεις ανθρώπους, να αγαπάνε τον τόπο τους και να κάνουν τόσο δημιουργικά πράγματα. Όλα ήταν τόσο όμορφα, αλλά το πιο όμορφο ήταν η αγάπη αυτών των ανθρώπων για τον τόπο τους.
